Rozdział 11

Minął miesiąc. Miesiąc pełen grozy, płaczu i nadziei. Teraz już wszystko wychodzi na prostą. Alisa skończyła leczenie i wychodzi do domu. Po chorobie nie na już prawie śladu, wyniki są rewelacyjne a to znaczy, że kuracja się udała. Postanowiliśmy wziąść wreszcie ślub, który ma się odbyć za miesiąc. Świadkami będą Cristiano i Melissa-dziewczyna Marca, z którą Ali bardzo się zaprzyjaźniła i która ją bardzo wspierała w czasie choroby. Jest tak, jak powinno być.

~~~

Siedziałam w domu i czekałam na Melisse, z którą miałam iść na zakupy. Lionel był na treningu. Ktoś zapukał do drzwi. Myślałam, że to Meli, więc bez zaglądania otworzyłam. To był jednak... Alexis Sanchez.

-Alexis?? To ty?-wykrzyczałam zdumiona.

-Alexis Sanchez we własnej osobie.-ukłonił sie przede mną, co było śmieszne.

-Ale co ty tutaj robisz?

-Postanowiłem wpaść do starych przyjaciół z Barcelony. A że macie zaległą imprezę dla mnie to postanowiłem na noc przekimać u Was. Jest Leo?-zapytał.

-Nie ma, ale za chwilę powinien wrócić. Chodź, pogadamy sobie.-zaprosiłam go do środka.

-Jak taka ładna pani prosi to nie mam serca odmówić.-pokazał zęby.

-Bardzo śmieszne. Siadaj.

-No ok, to jak tam, już zdrowa?-rozsiadł się.

-A ty tak zawsze życie traktujesz na luzie?

-Jasne. Mamy jedno życie mała, trzeba korzystać. Ale poważnie, już wszystko ok?

-Tak, a nie widać? 

-Widać, widać. Jestem ciekawy tylko jednej rzeczy.-rzekł.

-Jakiej?

-Skąd ten skubaniec Messi wyhacza takie laski?-zrobił zamyśloną minę.

-Alexis...

-Co Alexis?-nagle nie wiem skąd pojawił się Messi.-Cześć kochanie.-pocałował mnie w czoło.

-Lio, stary druhu!!-rzucił sie nasz gość na Lionela.

-Też miło Cię widzieć Sanchez.-uwolnił sie z uścisku Messi.

-Już mnie nie kochasz?-Alexis zrobił smutną minę.

-Kocham, kocham, ale nie przy Alisie!-odpowiedział Argentyńczyk.

-Ekhm, Leo czy jest coś o czym nie wiem?-zapytałam udając poważną.

-Nie, kochanie, to nie tak! My kochamy się jak bracia! 

-Mam nadzieje!

Gadaliśmy tak do wieczora. Messi zasnął na kanapie. Alexis i ja za nic nie byliśmy zmęczeni. 

-Może pójdziemy na spacer?-zaproponował Chile.

-W sumie niegłupi pomysł, chodźmy.

Wyszliśmy na spacer...

________________________________

Witam!!

Mam dla Was dobrą wiadomość! Wena mi zaczyna wracać i mam nowy pomysł jak kontynuować to opowiadanie. Mowię Wam, będzie się dużo działo! :) Tak szybko nie skończę pisać tej historii, bo bardzo ją lubię i przywiązałam sie do niej. Rozdziały bedą pojawiać sie regularnie, nie co miesiąc jak dawniej ;).

No nic, miłego wieczora.

Pozdrawiam!